M'n laatste blog vanuit Zuid-Amerika

Woensdag 5 april, 7.00

Ik schrijf dit vanaf het vliegveld in Lima waar ik net de hele nacht heb doorgehaald terwijl ik op mijn vlucht wacht. Ik ben al vaak op dit vliegveld geweest, maar dit keer stap ik op het vliegtuig naar Madrid. 

Door Lima drie keer te bezoeken en omdat alle vluchten naar het buitenland vanaf hier vertrekken ken ik deze plek inmiddels maar al te goed, raar idee dat ik naar zes maanden straks weer op Europese/Nederlandse bodem ben. Ik zal bij aankomst in Madrid en later Amsterdam nog iets posten. 

Laatste twee weken terug in Cusco 

De afgelopen twee weken was ik weer in m'n oude vertrouwde omgeving in Cusco. Veel met de mensen opgetrokken die ik ken van m'n vorige periode hier. Leuke mensen ontmoet hier.

Het mooie aan Cusco is dat ze net zoals Rotterdam drie voetbalclubs op niveau hebben. Nadat ik twee weken geleden terug aankwam in Cusco ben ik naar alle thuiswedstrijden van deze drie clubs geweest. Dat waren er 5. 

Cienciano 3-1 gewonnen 

Cusco club gewonnen en verloren 

Garcilaso zondag in de laatste seconde tegen een laagvlieger verloren en afgelopen vrijdag tegen de nummer 1 gelijkgespeeld.

Het niveau is hier echt een flink stuk lager dan in Nederland, dat komt vooral omdat ze niet echt met hun hoofd voetballen en gewoon heel veel rennen. Maar naar de wedstrijden hier gaan is echt goed, ook om wat Spaanse scheldwoorden te leren die ze me op school niet vertellen. 

Iemand proberen te vinden zonder zwart haar en zwarte ogen:

Over school gesproken, die heb ik vrijdag (weer) afgerond. Ik heb nu 212 uur Spaans gehad. M'n klassen die ik tijdens het wk had kunnen als volledig nutteloos worden beschouwd en ook tijdens de protesten was ik niet echt gemotiveerd de taal van deze mensen te leren. Daarentegen compenseert dat wel met het feit dat ik in een Peruviaans gezin woonde en met lokale vrienden op pad ging. Ik weet nog niet waar m'n niveau ligt, ik ga in Nederland een examen doen. Ik denk B1, dat is iets onder m'n Duits en flink onder m'n Engels en Nederlands.

Op school dus afscheid genomen. Ik ben wel erg te spreken over deze school. Echt harstikke onprofessioneel, leraren waren echt continue over elkaar aan het roddelen. Daarin kregen ze veel commentaar van andere studenten maar ik vond het wel grappig. 

Drie leraren ..

Miguel -vaker mee op stap geweest

 Joel - momenteel in Nederland bij z'n vriendin

 En Heidy - van het taxi ongeluk

 .. waren wel goede vrienden geworden, op één na waren alle leraren rond of jonger dan 30.

 Daar heb ik me de afgelopen twee weken dus gewoon volop op gefocust. Ik had een heel autistisch schema waar ik me iedere dag aanhield. Om de dag van 6 tot 7 ging ik hardlopen bij een atletiekvereniging. Soms was daar ook een professioneel team aan het trainen, daar probeerde ik dan bij aan te haken maar dat hield ik nooit heel lang vol. Maar ik ben wel klaar voor de crossen en wedstrijdjes in Nederland.

1 april werd Ari, m'n kleine vriendin uit het gastgezin 3. Daar toen van naar de verjaardag gegaan. Ik had wel verwacht dat kinderfeestje er hier anders aan toegaan. Wij gingen vroeger het liefst gewoon naar een overdekte speeltuin ruzie zoeken met kinderen van andere scholen. Hier werd alles uit de kast gehaald. Er was een animatieteam met clowns en alles. De ouders werden er ook continu bij betrokken. Ik moest ook vanalles doen. Te zien bij de videos.

Voordat de verjaardag begon besloot ik om zonder route of map wat door de bergen te lopen. Op een gegeven moment kwam ik aan in een of ander arm geitendorp waar de mensen me echt met vuur in de ogen aankeken omdat ze nog nooit een blanke hebben gezien. Hier hadden ze echt alles met me kunnen doen en was niemand er ooit achtergekomen. Mensen stopten met wat ze aan het doen waren en vielen bijna van de fiets van het staren. Iedereen stoot elkaar aan en zelfs kinderen stoppen met voetballen. Dit was wel echt gevaarlijk. Maarja niet ontbijten is ook gevaarlijk dus ik besloot me niet te laten kennen en midden in dit dorp te gaan eten. Hier kwam ik erachter dat de mensen hier niet eens Spaans spreken maar de taal die de incas vroeger gebruikte, Quechua. Waar ik heb gegeten toch met handen en voeten wat woorden Quechua geleerd.

Haykuykuy = welkom

 Khuyac = liefde

 Rimaykullayki = hallo

  Nawi = ogen

Achteraf was het allemaal niet zo slim om hier te verblijven, er was ook geen school, politie, echt volledig buiten de samenleving. 

Dinsdag ochtend afscheid genomen van mn gastgezin en daarmee dus ook van de inmiddels 3-jarige Ari. Dat was kut. Haar moeder vertelde vaker dat ze altijd verlegen was voor buitenlandse studenten maar bij mij uit de schulp kroop. Dat was gewoon wederzijds, ik was ook geen fan van de andere studenten. Toen ik gister aankwam stond ze vanaf het balkon springend m'n naam te roepen. Haar ouders probeerde haar duidelijk te maken dat ik terug naar Nederland ging maar dat begreep ze niet. Ze wilde alleen maar met der nieuwe speelgoed spelen. Toen ik echt wegging drong het tot haar door en was ze vooral boos. Ik laat hier wel veel achter. In Finland ook, maar daar kan ik gewoon een paar dagen naartoe vliegen, kost me 70 euro en twee uur. Even naar Peru kost me een aantal dagen en duizenden euros.

 De politie hier is nog corrupter dan de fifa.

Veel gewandeld

Laatste dag gedag gezegd tegen de aap die destijds m'n vinger wilde hebben

Laatste avondmaal 

Museum 

Naar een talen uitwisseling. Peruanan die Engels willen leren en blanken Spaans