Houdoe en bedankt

Zondag 7 mei. 16:00 

In mijn voorlopig laatste blog een fotoserie van de afgelopen maand.

In totaal hebben Eliana en ik bij elkaar 1754 gemaakt. Daarvan staan er heel veel in m'n albums en de mooiste hieronder:

Fotoserie:

De eerste dagen dat ze in NL was hier in de buurt gebleven. Naar een van m'n favoriete Nederlandse steden: Nijmegen

Rijen & Tilburg:

Breda:

Heenreis naar Engeland met de ferry de Noordzee over:

Engels dorpje Luton:

St. James's Park:

St. Paul's Cathedral en wat leuke straatjes in Londen:

Big Ben vanuit alle hoeken:

London Eye:

Grootste M&M-winkel van de wereld. Vier verdiepingen aan accessoires van M&M:

Kind in een snoepwinkel:

Lego-winkel/museum:

Chinatown:

Naar huis bellen:

Dag afsluiten met een boottocht over de Theems:

Elke ochtend een flinke bodem gelegd bestaand uit vier volle borden Engels ontbijt. Goed:

Het restaurant in het hotel moest iedere dag speciaal voor ons openblijven omdat wij steeds om 22.00 nog moesten eten als iedereen al lag te slapen. De dinertijden die ze in Zuid-Amerika hanteren zijn gewoon veel logischer. 

Pizzakorsten te dik:

Altijd indrukwekkende Tower Bridge: 

Rondleiding onder de Tower Bridge om te zien hoe hij werkt, heel interessant: 

En bovenop de brug:

Voorbereidingen bij Buckingham Palace voor de koning:

Station Waterloo:

Siësta:

En weer terug huiswaarts:

We kwamen terug in NL toen iedereen overdag Koningsdag had gevierd. Natuurlijk moet je dan de trein zo achterlaten (eikels):

Beekse Bergen:

Efteling:

Naar Frankfurt aan het rijden, is tussen de 4.5 en 5 uur en de volgende dag terug:

Ik ben de afgelopen maanden zoveel in hotels verbleven dat ik op een website veel kortingspunten had gespaard. Frankfurt zou voorlopig mijn laatste bestemming zijn en ik kon mijn punten verzilveren. Hierdoor zaten we hier goedkoop in een lux hotel. Een contrast met de hotels die ik tijdens het rondtrekken zag:

In mijn vorige blog was ik duidelijk over Frankfurt. Ik heb Duitsland altijd het meest verschrikkelijke land ter wereld gevonden. Het enige wat ik wél kan waarderen zijn de Bratwürst en Wienerschnitzel. Die hadden we beide al gauw gevonden, maar zelfs die vielen tegen in Frankfurt:

De volgende ochtend toch een paar plekken in de stad gevonden die net de moeite waren om te fotograferen. Maar laat je niet misleiden: ga hier nooit naartoe!

Het is wel relaxt om weer over straat te lopen zonder steeds aangekeken te worden. Ik woonde in Peru buiten het toeristenseizoen en vanwege de nationale onrust waren er haast geen toeristen. Mijn host broer noemde me altijd ultra gringo omdat ik er nog blanker uitzie dan de gemiddelde met blond haar en blauwe ogen. Hierdoor was ik altijd een attractie. Bovendien ben ik 20 centimeter langer dan de gemiddelde Peruaanse man en 32 cm dan de gemiddelde vrouw. Het is wel fijn om weer wat onzichtbaar over straat te kunnen lopen zonder dat de mensen elkaar aanstoten, achterom blijven kijken en bijna ergens tegenaan lopen van verbazing. 

Dus ja, dit was dan m’n laatste blog, bedankt voor het volgen. Het schrijven ging me altijd snel af maar door het uitzoeken en uploaden van de foto’s stopte ik vaak veel tijd in de blogs. Dus daarom bedankt voor het volgen. Ik schreef echt alles vanuit eigen perspectief met m’n eigen mening wanneer die nou positief of negatief was.

Ik ga er snel eens een verhalenbundel van maken. Ik zal nu waarschijnlijk niet snel iets plaatsen, ik denk dat m’n volgende echte reis naar Helsinki gaat zijn.

Al die plekken die ik in Zuid-Amerika heb gezien, maar Finland blijft het toch wel echt voor mij.

Was getekend, de groeten.