Londen & Frankfurt

Dinsdag 2 mei, 18.30

Ik dacht dat mijn reis bij terugkomst op 7 april tot een einde was gekomen maar sindsdien ben ik alweer in vijf verschillende landen geweest.

Sinds een week of drie ben ik weer in NL. De eerste week doorgebracht met vrienden/familie. De afgelopen twee weken kwam Eliana overgevlogen. Haar de mooie steden laten zien zoals Breda en Nijmegen, en de lelijke steden zoals Tilburg en een tweede keer Tilburg. Zij heeft heel veel dingen voor het eerst gedaan/gezien. Bijvoorbeeld achtbanen in de Efteling, olifanten in de Beekse Bergen en al die rare Nederlandse eetgewoonten. Leuk om te zien dat gewoonten die voor ons vanzelfsprekend zijn voor buitenaf soms echt absurd zijn.

De tweede week toch nog maar een kleine reis gemaakt. Via België naar Frankrijk en daar de ferry op naar Engeland. Daar vier dagen in Londen gespendeerd. Londen ben ik een jaar of 14 terug al geweest en heb ik altijd echt heel interessant gevonden, een van m’n favoriete steden. Alle foto's en het verhaal daarvan in m'n volgende blog

Afgelopen zaterdag naar Frankfurt gereden. Over Frankfurt schiet mij niets positiefs te binnen. We hebben er uiteraard een leuke tijd gehad maar dat was echt puur en alleen omdat we er samen waren. Het is een absolute schande dat deze puinhoop in West-Europa ligt. Ik heb zes maanden door Zuid-Amerika gereisd op plekken die gevaarlijk zouden zijn, maar voelde mij nergens zo onveilig als in de getto van Frankfurt. En dan verbleven we nog in een wijk die niet als gevaarlijk aangeschreven werd. Al krijg ik gratis kaartjes voor Eintracht Frankfurt – Real Madrid of een Metallica concert, ik ga daar nooit meer naartoe. Meer drugsgebruikers dan Amsterdam, meer aso’s dan Tilburg en meer moslims dan in Istanbul. We waren beide echt in shock. 

We wisten van te voren dat we hier maar twee dagen gingen verblijven. Zondag s’ avonds laat reed ik terug naar Rijen en zij nam de bus verder het oosten van Duitsland in. Het is haar gelukt om haar studie voort te zetten aan een universiteit in Duitsland.

Ik hoef er niet aan te wennen weer terug in NL te zijn. Ik heb gemerkt dat ik echt Nederlands ben en dat ik dit land erg waardeer. Tijd is relatief, zei Einstein eens en daar zijn ze het in Peru roerend mee eens. Tijd betekent echt niks voor ze, het interesseert ze niet, alles gaat op het gemakje. Daar kon ik na al die tijd nog steeds niet aan wennen. Ik ben erg punctueel. Altijd op tijd. Dat kan en wil ik niet veranderen. Het is heerlijk om weer in een omgeving te leven waar mensen de afspraken nakomen.

Blonde en zwarte koppen, welke foto was in Zuid-Amerika en welke in Europa. 

Alle mooie foto’s en video’s van de afgelopen maand ben ik nog aan het overzetten. Ik zal er over een paar dagen een fotoserie en afsluitende blog opzetten. Dat gaat dan m’n laatste blog worden want nu zit het reizen er écht op. Ik blijf het zeggen, de keuze om te gaan reizen was de beste die ik ooit maakte. Alles wat het me opgeleverd heeft, de herinneringen.