Sometimes it snows in April

Donderdag 14 april, 23:00

Het weer laat zich al de gehele maand april van zijn meest manische kant zien. Ik hoopte dat het in april ging sneeuwen zodat ik Deze titel van het legendarische Prince nummer kon gebruiken als titel van een blog. Vanaf de 1e tot 3e zag het er niet naar uit dat dat ging gebeuren. Maandag de 4e ook niet totdat ik op dinsdag een appje kreeg dat de voetbal van vanavond is afgelast vanwege een sneeuwstorm. Ik keek uit het raam en er scheen een felle zon in m’n gezicht. Tot 19.00 was er niks te zien en ik baalde ervan dat ik niet aan het voetballen was, maar toen brak het los.

Om te benadrukken hoe erg de sneeuwval was: zelfs de doorgaans nuchtere Finnen stonden ervan te kijken. Hij duurde ook een dag of drie. Af en toe stopte het even maar kwam het een uur later weer dubbel zo hard terug. De sneeuwstorm duurde tot zondagochtend, toen begon de zon zo hard te schijnen dat de gevallen sneeuw ‘s avonds alweer weg was. Sindsdien is het hier zomers weer en lopen de mensen in een korte broek. Niemand weet of het morgen 20 of -20 graden is. Misschien komt er een tsunami, misschien een hittegolf of een nieuwe ijstijd.

Zondagochtend was ik met wat mensen die ik via de basketbal heb leren kennen in de stad. Een Italiaan nodigde ons uit bij zijn familie te komen eten dus zijn we van Helsinki helemaal naar Mäntsälä gereden, een stad zo'n 60 kilometer ten noorden van Helsinki en meteen het meest noordelijke dat ik ooit geweest ben.

Ze hadden een piano in de woonkamer staan dus bij binnenkomst ging ik een beetje zitten spelen, later veranderde het hele huishouden in een orkest. Ze zijn met zessen thuis en ze beheersen allemaal meerdere instrumenten; Viool, Accordeon, meerdere gitaren en van alles wat, dat liep dus uit in een leuke jamsessie.

Het duurde niet lang voordat de American Football/Soccer discussie weer aan de orde kwam. Ik word er een beetje moe van. Dit keer waren er echter meer Europeanen dan Amerikanen en konden we uitleggen waarom hun mislukte vorm van Rugby door ons American Football genoemd wordt en normaal Football gewoon voetbal is. Die Amerikanen zijn zo eigenwijs. Laatst probeerde ze me uit te leggen waarom het Vincent van Gooo is in plaats van Van Gogh. Hoe arrogant moet je zijn om aan een Nederlander uit te leggen hoe je de naam van een Nederlander uitspreekt en dat alleen maar omdat je zelf niet vaardig genoeg bent om onze ‘’SCH’’ uit te spreken. Dat is wel leuk dat ze dat niet kunnen. Vanaf nu kom ik dan ook uit Scheveningen en is m’n favoriete eten Gouda kaas. Doe ik expres zodat ze dat steeds proberen te herhalen.

Aanstaand Paasweekend ben ik even van ze verlost want ik heb geen tijd om te basketballen. Vrijdagavond geeft Ian een afscheidsfeestje in een bar. Ian, de Sloveense room-mate op onderstaande foto die volgend weekend vertrekt. Zaterdag en Zondag ga ik weer een trip maken met Peter, de inmiddels gestopte stagiair van Tespack. Vorige keer gingen we naar Turku en dat was minder dan ik ervan verwacht had. Ik denk dat het me dit keer wel gaat bevallen, we gaan namelijk een weekend naar Tallinn.

Verder vertel ik meestal niet veel over m’n stage omdat ik op het begin iets van geheimhoudingsplicht heb getekend. Ik houd me vooral bezig met de video-engineering, marketing en communicatie en foto’s editen zoals op de foto’s hieronder. Klanten zijn bedrijven als Het Rode Kruis, Unicef, Safe The Children en allerlei bedrijven die ontwikkelingshulp verlenen in derdewereldlanden. Tespack zorgt ervoor dat de reddingswerkers daar voorzien zijn van energie door middel van Solar-energy. Het bevalt me uiteraard heel erg dat ik bij een Technisch bedrijf beland ben.  

Buiten de stage heb ik deze week gewoon iedere avond m’n sociale plicht uitgevoerd en vooral ook veel met vrienden uit Nederland gebeld. Dinsdag bij de voetbal op goal gestaan omdat ik nog steeds een beetje ziek was (alsnog drie keer gescoord, echt die Finnen en voetbal.) En ohja onderstaande foto, quizvraag: raad welk instrument ik gekocht heb, hint; goed kijken, het zit in de tas.