Van Nederland terug naar Helsinki gereden

Donderdag 7 juli, 13:00 

Ik kwam vorige week donderdagochtend terug in Helsinki van nog geen twintig dagen weggeweest en het is alsof ik in een compleet andere stad ben.

Als eerst: de temperatuur is met vijftien graden omhooggeschoten. Het is voortdurend rond de 30 graden, zondag was het om 9:30 ’s ochtends al 28 graden. Helsinki is momenteel een van de warmste gebieden van Europa dus dat is het tegenovergestelde van toen ik hier kwam, groot nadeel. 

In de zomer krijgen de Finnen te maken met iets waar ze totaal niet van gediend zijn: drukte.  De stad is overgenomen door Chinese toeristen die foto’s maken van elke steen. Daarnaast zijn alle nette historische gebouwen beklad met LGBT+ propaganda. In het compacte centrum van Helsinki stonden dit weekend 18.000(!) mensen met regenboogvlaggen te zwaaien. Ik heb het idee dat dit (net zoals met nationale feestdagen of festivals) voornamelijk internationale studenten zijn, want Finnen voelen nooit zo de behoefte zichzelf te laten horen.

Lange reis

Mijn vorige blog schreef ik op 24 juni, mijn laatste dag in Nederland. De ochtend hierna ben ik met m’n ouders in 6 uur tijd en 589 kilometer van Rijen naar Kiel gereden. Daar de boot op naar Gotenborg en vanaf daar 466 kilometer naar Stockholm gereden waar we drie dagen gebleven zijn. In Zweden mag je maar 80 km/u op de snelweg en er was in totaal meer dan 100km aan wegwerkzaamheden. Maar ik wilde perse bewijzen dat ik het hele stuk zelf kon rijden dus dat heb ik gelukkig ook gedaan.

Zweden

Stockholm, ik ben er al eens eerder geweest, wat betreft natuur echt een van de mooiste steden waar ik ooit geweest ben. Voor de rest lijkt Zweden veel meer op Nederland als op Finland. Zweeds en Nederlands lijkt beide op Duits en dus ook een beetje op elkaar. De mentaliteit van de mensen komt veel meer overeen en het immigratiebeleid en de politiek is net zo ten dode opgeschreven als in Nederland. Behalve de natuur is Zweden dus totaal niet aan Finland te vergelijken en daarom was ik blij dat ik na drie dagen weer naar Helsinki aan het varen was.

In Finland dan maar meteen m’n leven weer opgepakt alsof ik nooit weggeweest ben. Donderdag met de Amerikanen op pad geweest om te kijken of die nog iets op te scheppen hadden, vrijdag met Petteri naar een Beer Craft event geweest. Daar verkondigde vrijwel elk Europees land een biermerk. Je moest ze steeds cijfers geven en tot m’n verbazing won er bij mij een biermerk uit Haarlem. Zaterdag niet naar het centrum gegaan vanwege de LGBT+ gekken overal. Toen maar bij wat voetbalwedstrijden die in de buurt bezig waren aangesloten en ’s avonds met m’n ouders -die hier voor de laatste dag waren- op het terras gezeten.

Sportverslag

Zondag was het veel te warm om te bewegen, ze vroegen of ik meedeed aan een beachvolleybaltoernooi. Ze weten dat ik altijd zin heb in sportwedstrijden maar vond hem dit keer wel mooi geweest. Wel heb ik ’s avonds in de stad de kwalificaties van het WK basketbal gekeken. Als Finland deze wedstrijd wint staan ze volgend jaar op het WK. Net zoals bij alle ijshockeywedstrijden kan het nooit normaal gaan bij Finland. De hele wedstrijd stonden ze ruim voor tegen Kroatië. In het derde kwart vergooien ze het volledig en gingen ze met een achterstand de laatste tien minuten in. Met nog minder dan 30 seconde te spelen stond Kroatië 79-75 voor en kregen ze ook nog eens twee vrije worpen. Die worden beide gemist, Finland neemt over en maakt twee driepunters in vijftien seconde: 79-81. Finland op het WK, Kroatië niet, (Nederland hoogstwaarschijnlijk ook niet) 

Ohja, belangrijke week. Finland gaat zich definitief aansluiten bij de NATO. Dus als de Russen hier de grens overgestoken komen, komt er in ieder geval back-up, misschien stuurt Nederland wel weer 20 helmen. In m'n volgende blog zal ik wel eens schrijven hoe die Russische-Oekraïense oorlog invloed heeft op Finland, als buurland. 

Bij m'n fotoalbums staan meer foto's van Gotenborg & Stockholm